辛金顺【诗】
1987
Lalang liar membiakan diri 夜雾无声穿过夜的边界
di tanah gersang 穿过梦的
yang permai, serta menutup 身体，寂静
sinaran mentari 如侵蚀诗意的诗
menjalar ke merata-rata 等待，一场巨大的追捕
大妹迎接一个婴儿的诞生 Kata-kata bertabur di halaman
在枪声响起前 hati, angin mengejutkan
旭阳，照过大汉山脉的峰颠 mimpi ngeri
与百年雨树 di sana dan di sini
闪烁出光的色彩 membawa seribu sepi
Siapa menyimpit bahasa Ibunda 继续用母语哺乳啊
di kamar diri 一首童谣
tanpa sebarang bicara 摇篮一般，摇向日底
membiarkan lalang 摇落薄暮，摇出了
menyesap ke penjuru rumah kita 一家灯火
许多影子仓皇，奔走 Tetap merenung
如蚁，穿梭于油墨中文字迹 di tanah peranakan, kehilangan
穿梭于华语新闻上 pijak ku
穿过历史蜿蜒的小径 dalam debar yang tak terhitung
成为一片 memaksa
铁栅里四处喧嚣 飞扬的尘屑 minpi mendiamkan diri
(Bisikan lalang menyebarkan sejuta makna, di pinggir jurang malam
tak seorang pun, membawa pelita, balik ke desa)
大妹依然睡在起伏不定的梦里，茅草摇曳，雾气升起。迷路的河流
穿越了所有埋伏的丛林，穿越时代，穿越黑暗，却仍未见 天光大亮
（3，待续）
（南洋文艺，12/7/2016）
没有评论:
发表评论